ປະກອບມີ: ການວາງແຜນຜັງເມືອງ, ຈັດຕັ້ງປະຕິບັດລະບຽບດ້ານສິ່ງແວດລ້ອມ, ຫຼູດຜ່ອນມົນລະຜິດທາງນໍ້າ, ທາງອາກາດ ແລະ ທາງສຽງ, ມີລະບົບການຂົນສົ່ງທີ່ເປັນມິດກັບສິ່ງແວດລ້ອມ ແລະ ການນໍາໃຊ້ພະລັງງານແບບຢືນຍົງ.

ສະຖານທີ່ສາທາລະນະ, ຫ້ອງນໍ້າສາທາລະນະ, ສະຖານທີ່ທ່ອງທ່ຽວ, ແຄມຖະໜົນຫຼັກໄດ້ຮັບການບໍາລຸງຮັກສາ ແລະ ທໍາຄວາມສະອາດເປັນປົກກະຕິ.

ມີພາກສ່ວນຮັບຜິດຊອບເກັບມ້ຽນຂີ້ເຫຍື້ອ ແລະ ມີການເກັບຂີ້ເຫຍື້ອເປັນປະຈໍາ, ມີຖັງເກັບມ້ຽນຂີ້ເຫຍື້ອແບບແຍກປະເພດຂີ້ເຫຍື້ອພຽງພໍ, ມີສະໜາມເກັບມ້ຽນຂີ້ເຫຍື້ອ ແລະ ລະບົບບໍາບັດນໍ້າເປື້ອນ, ບັນດາຫົວ ໜ່ວຍທຸລະກິດທ່ອງທ່ຽວ ແລະ ປະຊາຊົນ ມີສ່ວນຮ່ວມໃນການກຳຈັດສິ່ງເສດເຫຼືອ, ມີການສົ່ງເສີມນໍາເອົາສິ່ງເສດເຫຼືອມາໃຊ້ຄືນໃໝ່.

ມີການໂຄສະນາສ້າງຈິດສໍານຶກຜ່ານທາງຊ່ອງຕ່າງໆ ໃຫ້ແກ່ປະຊາຊົນທ້ອງຖິ່ນ, ບັນດາຫົວໜ່ວຍທຸລະກິດທ່ອງທ່ຽວ ແລະ ນັກທ່ອງທ່ຽວ ໃນການປົກປັກຮັກສາສິ່ງແວດລ້ອມ ແລະ ຮັກສາຄວາມສະອາດ.

ມີພື້ນທີ່ຈັດສັນເປັນພື້ນທີ່ສີຂຽວ-ສວນສາທາລະນະ, ມີການມອບໝາຍພາກສ່ວນຮັບຜິດຊອບໃນການປົກປັກຮັກສາ ແລະ ຄຸ້ມຄອງພື້ນທີ່ສີຂຽວ ໂດຍມີການນຳໃຊ້ລະບົບແສງສະຫວ່າງແບບປະຢັດພະລັງງານ ແລະ ລະບົບຮ່ອງລະບາຍນໍ້າທີ່ເປັນມິດຕໍ່ສິ່ງແວດລ້ອມ.

ໃນຕົວເມືອງ ຕ້ອງມີສູນປິ່ນປົວສຸຂະພາບ, ຮ້ານຂາຍຢາທີ່ພຽງພໍ, ມີລະບຽບທາງດ້ານສຸຂະອານາໄມ ແລະ ຕິດຕາມກວດກາຄຸນນະພາບຢູ່ບັນດາຮ້ານອາຫານ ແລະ ເຄື່ອງດື່ມເປັນປົກກະຕິ, ມີຕໍາຫຼວດ (ໂດຍສະເພາະຕໍາຫຼວດທ່ອງທ່ຽວ) ຢູ່ໃນຕົວເມືອງຢ່າງພຽງພໍ, ນໍາໃຊ້ກົດລະບຽບ, ມາດຕະການໃນການປ້ອງກັນອາຊະຍາກໍາ ແລະ ຮັບມືກັບຄວາມສ່ຽງ ແລະ ວິກິດການຕ່າງໆ.

ມີແຜນແມ່ບົດພັດທະນາ ແລະ ຄຸ້ມຄອງການທ່ອງທ່ຽວ ແລະ ໄດ້ຮັບການຈັດຕັ້ງປະຕິບັດ, ມີສູນຂໍ້ມູນທ່ອງທ່ຽວ, ປ້າຍຊີ້ບອກ ແລະ ແຜນທີ່ທ່ອງທ່ຽວ, ມີສູນການຄ້າ ແລະ ຮ້ານຂາຍເຄື່ອງທີ່ລະນືກ, ມີສະຖານທີ່ພັກຜ່ອນ ຫຼື ສະຖານທີ່ທ່ອງທ່ຽວ, ມີການສໍາຫຼວດຄວາມເພີ່ງພໍໃຈຂອງນັກທ່ອງທ່ຽວ ແລະ ອື່ນໆ